Ultrakompaktno drvo, opisano u časopisu „Nejčer” početkom februara, stvoreno je zagrijevanjem jedinjenja natrijum-hidroksida i natrijum-sulfida u vodi u koju je već bila ubačena drvena ploča.
Hemikalije su djelimično oslobodile drvenu ploču lignina i hemiceluloze koji, kao što je poznato, daju drvetu strukturu i čvrstinu. Zatim je blok stavljen između teških metalnih ploča, stisnut i zagrijan na sto stepeni Celzijusa, pod pritiskom od pet megapaskala.
Postupak je sabio prostor između ćelijskih zidova drveta smanjujući ploču na 20 procenata originalne veličine, sa gustinom tri puta većom od prvobitne.
Istraživači tvrde da tako obrađeno drvo može da izdrži i do 11 puta veće rastezanje ili razvlačenje nego prirodno, i to bez lomljenja. To ga čini čvrstim i neprobojnim poput čelika, iako je takav materijal znatno lakši.
Tako, na primjer, kuglice nerđajućeg čelika ispaljene iz vazdušne puške koje se kreću 30 metara u sekundi lako probijaju drvenu metu, ali se zaglave u meti od supergustog drveta iste debljine.
„Hemijska jedinjenja koja služe u proizvodnji ovakvih materijala ne predstavljaju nikakvu prijetnju po životnu sredinu”, izjavio je koautor ovog istraživanja dr Teng Li sa Univerziteta u Merilendu.
Prema njegovim riječima, superčvrsto drvo može predstavljati alternativu čeliku ili bakru u konstrukciji izvesnih djelova visokih zgrada, i tako smanjiti zagađenje okoline, koje neminovno nastaje njihovom upotrebom. Tako obrađena, drvena građa je toliko sigurna da se može u potpunosti koristiti za pravljenje funkcionalnih modela automobila ili mostova, riječi su tog istraživača.
